Koken met je zus

Er zijn van die mensen die een notitieboekje hebben waarin ze recepten schrijven. Ik behoor om verschillende redenen niet tot die soort. De voornaamste reden is dat ik van die mooie maagdelijke  notitieboekjes niet durf te bekladden met mijn linkshandigen-handschrift (nu probeer ik niet af te wijken naar verhalen over mijn traumatische jeugd waarin ik met een vulpen moest leren schrijven). Ik begin heel geconcentreerd en netjes te schrijven, maar na een tijdje wordt mijn geschrift slordiger en slordiger, lopen de regels helemaal scheef (die boekjes hebben ook nooit lijntjes, wie verzint het?!), begin ik te doorstrepen en wordt het één groot geklieder. Gelukkig zijn er tegenwoordig andere methodes om recepten te bewaren. Soms denk ik dat Pinterest voor mensen zoals ik is uitgevonden.

Toevallig heb ik een zus die wél met een hip handschrift boekjes vol schrijft. Zo ontdekte ik dat zij de trotse bezitter is van het beste chili-sin-carne-recept ter wereld. Vanavond op de menu, want niet alleen perfect in deze Dagen Zonder Vlees, het is ook nog eens een gerecht dat mijn kinderen lusten (zowaar!).

Omdat mijn geheugen even goed is als mijn schoonschriftvaardigheden, belde ik haar de eerste 10 keer dat ik het wou klaarmaken op om te vragen of ze 'dat recept' nog eens wou doorsturen. Gelukkig voor haar ken ik het intussen al van buiten, hoewel ik er hier en daar al iets aan veranderd heb, waardoor het eigenlijk niet meer op het origineel lijkt. Dat gaat zoals dat fluisterspelletje van toen we klein waren. Elke keer verander je er iets kleins aan en op het einde van de rit heb je iets helemaal anders.  Maar soit, op die manier kan ze mij niet beschuldigen van het delen van háár recept.

Ik hou niet van rijst-met-prut , dus eten we de chili met tortillapannenkoeken, zure room, guacamole en kaas. En omdat we nu toch bezig zijn met het eten van niet-lokale-en-seizoensgroenten, eten we er ook komkommer bij. Dat is niet met opzet, dat was het enige wat ik in huis had om een 'salade' te maken. Goed voorbereide huismoeder zouden bovendien verse koriander in huis hebben om hun gerecht op te smukken, maar ik veronderstel dat het al wel duidelijk is dat ik niet tot die soort behoor.

Het is vakantie, dus dat betekent dat mijn kinderen een hele dag in hun pyjama-waarvan-de-broek-en-de-trui-niet-bij-elkaar-passen rondlopen en met alles willen helpen. Tenzij ik vraag om mij met iets te helpen, uiteraard. Dat verklaart waarom De Ridder met avocadosmurrie aan z'n pyjamabroek op het aanrecht zit op onderstaande foto.

Hieronder het recept, maar eerst nog 1 tip van een ervaringsdeskundige: overdrijf niet met de chili of andere pikante kruiden. Anders sta je 5 minuten na het serveren weer in de keuken om de saus van de kinderen aan te lengen met nog een blik tomaten.

Hier gaan we. Het is een eten-uit-blik-recept, dus gezondheidfreaks, sluit deze blog en surf snel naar Pascale haar website!

Nodig:
Ajuin en knoflook, quorngehakt, 2 paprika's , 1 blik tomatenstukjes, 1 klein blikje tomatenconcentraat, 1 blik rode bonen, 1 blik mais, sojasaus, stukje zwarte chocolade, kruiden (chilipoeder, komijn, peper, zout, koriander,...). Luie wijven zoals ik kunnen kiezen voor de chili-mix van Pit&Pit. Hoewel wat komijn een must is!

Stoof de ajuin en de knoflook, voeg het tomatenconcentraat en de kruiden toe. Laat even bakken. Voeg het quorngehakt en laat dit ook even meebakken. Voeg een scheutje sojasaus toe. Snij de paprika in stukken en doe deze mee in de pot, samen met de tomaten in blik. Laat even koken tot de paprika's gaar zijn. Voeg de rode bonen en de mais toe. Als laatste laat je het stukje chocolade smelten in de saus.

Smakelijk!